مسیربحرانی کلا دو روش برای بحرانی به حساب آوردن فعالیتها و در نتیجه تعیین «مسیر بحرانی»، یعنی مجموعه فعالیتهای بحرانی که از قدیم علاقه داشتیم تو یه مسیر باشن وجود داره: بر اساس حداکثر شناوری کل فعالیتهابر اساس قرار گرفتن روی طولانیترین مسیر روش اول: برای اکثر افراد آشناتره و معمولا جاهایی که تئوری CPM رو توضیح میدن از همین روش استفاده میکنن. تو این روش زودترین و دیرترین تاریخهای شروع و پایان هر فعالیت تو دو مرحله رفت و برگشت محاسبه میشه و تفاضل زودترین و دیرترین تاریخها دو مقدار شناوری شروع و شناوری پایان رو به وجود میاره. نرمافزارهای مختلف یا یکی از این دوتا رو شناوری کل میشناسن، یا حداقل اونها رو، یا حتی انتخاب اون رو به شما بدن؛ البته این دو مقدار تو حالتهای معمولی با هم برابر هستن. حالا حدی برای اونها در نظر گرفته میشه و هر فعالیتی که شناوری کلش از اون مقدار بیشتر نباشه بحرانی به حساب میاد. شناوری کل فعالیتها تو برنامهای که آزاد باشه از صفر کمتر نمیشه و این فرض تو حالتهای قدیمی که تو تئوریها توضیح داده میشه هم وجود داره. برای همین رسم بر این بوده که شناوری صفر بحرانی به حساب بیاد. حالا تو پروژههایی که مدت زمانشون زیاد باشه و مدت زمان فعالیتهاشون هم خیلی کم نباشه، شناوریهایی مثل یک روز چندان با صفر فرق نمیکنه. به همین خاطر این گزینه هم وجود داره که حداکثر دیگهای برای شناوری تعیین کنین و مثلا بگین که فعالیتهایی که شناوریشون بیشتر از یک روز نباشه بحرانی به حساب میاد. اگه برنامهتون آزاد نباشه میتونه شناوری منفی هم داشته باشه، که در این صورت منفیها هم بحرانی به حساب میان. البته میدونین که بهتره از برنامههای غیر آزاد استفاده نکنین و در نتیجه نباید انتظار شناوری منفی داشته باشین. روش دوم: تو روش دوم به جای شناوری کل، ازشناوری روابط برای تعیین «طولانیترین مسیر» و به دنبال اون فعالیتهای بحرانی استفاده میشه. هر رابطه بر اساس تفاضل تاریخ&z,مسیربحرانی ...ادامه مطلب